เซอร์ แพทริก วิลเลียม ไอส์เดล มัวร์ (อังกฤษ: Sir Patrick William Eisdell Moore) โอบีอี (17 มีนาคม ค.ศ. 1918 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 2015) เป็นศัลยแพทย์และนักวิจัยทางการแพทย์ชาวนิวซีแลนด์ เขาเป็นผู้บุกเบิกด้านประสาทหูเทียม และเป็นบุคคลแรกในโลกที่ทำการปลูกถ่ายแก้วหู นอกจากนี้ เขายังทำหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ในสงครามโลกครั้งที่สอง และเป็นปาเคฮาคนเดียวในกองพันมาวรีที่ 28 ส่วนอัตชีวประวัติของเขาที่ชื่อโซโอลด์โซควิก (So Old So Quick) ได้รับการเปิดตัวใน ค.ศ. 2004[1][2]มัวร์เกิดที่บริสตอล ประเทศอังกฤษ เมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 1918[3] โดยเป็นบุตรชายของอลิซ มัวร์ (ส่วนคำเรียกตามหลังชื่อและนามสกุลของหญิงที่แต่งงานแล้วคือลอฟต์เฮาส์) และสามีของเธอคือศัลยแพทย์ชาวนิวซีแลนด์ชื่ออาร์เธอร์ ไอส์เดล มัวร์[4][5] เขาได้รับการศึกษาที่โรงเรียนออกแลนด์แกรมมาร์[4] จากนั้นศึกษาด้านการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยอาทาเกอ ซึ่งเขาสำเร็จการศึกษาแพทยศาสตรบัณฑิตและศัลยศาสตรบัณฑิตใน ค.ศ. 1943[6] โดยเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 1942 เขาแต่งงานกับเบธ บีดี ในแดนเนอเวิร์ก[7]ในเกียรติยศเนื่องในวันปีใหม่ 1982 มัวร์ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จักรวรรดิบริติช ชั้นเจ้าหน้าที่ สำหรับกิตติคุณด้านโสต ศอ นาสิกวิทยา และชุมชน[8] รวมถึงเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นไนต์แบชเลอร์ สำหรับกิตติคุณด้านโสต ศอ นาสิกวิทยา ในเกียรติยศเนื่องในวันปีใหม่ 1992[9]มัวร์เสียชีวิตในออกแลนด์เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน ค.ศ. 2015[2] ส่วนเบธ เลดี มัวร์ ผู้เป็นภรรยาของเขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม ค.ศ. 2017[10]